Милице, Милице, во чичовото градинче

Пластични кули ти ми соѕида за мене на небо…

јас сакам мирно езеро, душата да си одморам.

Признавам не можам без тебе!

Отвори се зоро, оро затечи, ќе ти дојдат на оро сватови.

ќе стопам се, ќе снема се, што го прави глупав овој свет

Само песна ми затвара рана, дај, нек’ се напие цела кафана.

Загубила Јовка кован ѓердан…

Ех, да умре зборот збогум…

Не зори зоро, пијано оро – со мене заиграј!

Секој од нас има своја ѕвезда што го прати дур е жив

Ако умрам ил загинам ќе останат спомени

Ај засвирете ми чалгии тешка песна како животот

Имам лепеза на генијални идеи кои полека гаснат, ми ги згасна власта и бирото на простата маса