Кажи кој си ти, дали се 1003 срца во харем, и зарем сум една од нив?

Се скаравме вчера со Бојан, нека си мисли ќе патам, книгите што ми ги должам, поштенски ќе му ги вратам

Кога заоѓа сонцето денот, што го позлатува.

Дувна ветре будигора – Раззелени сто јавора.

Ако можеш врати ми ја боже, или мене прaти ме во тоа време!

Сите мои слики што ги чувам – сите мои сеќавањата

Сакам BMW Alpina, но немам ни за Drina

Секој обид да ме љубиш ќе ти се врати како казна, како горка измама

Да биде копнеж, да бидат ѕвезди, да биде пролет личен цветен мај

Овој живот мој не е бајка белa, штом те имам пак те немам

Сите приказни исти се, тажни ко оваа…

Сонце гледам, сонце не ме грее, дупла вотка и ништо веќе важно не е.

Вечерно небо и полна месечина, јас фантазирам

Земјата ја движат чудни закони, опасно ме врти Наташа од трето три

Вечерва дај ми од небо огнови, биди им сенка на мојте богови

галеб тажен развил крилја в мојта душа а таа го слуша

Само песна ми затвара рана, дај, нек’ се напие цела кафана.

Блазе тебе ѕвездо моја, ти си имаш небо, блазе тебе зимо ладна, си го имаш снегот.

Бела трага, бела прашина, бела зима, бела белина. Бел ат пред порта помина, и на него, либе замина.

на таа слатка вечера, на тоа вино црвено, а бре, лудо, бре