Сите мои слики што ги чувам – сите мои сеќавањата

Само ти и само јас, штом веруваш во мене

Знам сите зими ќе минат, нема веќе да те видам, но едно нема да помине.

Еј, што ми беше срцето живо, еј, што си имав со него живот

Никој жив не ја чита лесно како ти книгата на моите слабости, но се преправаш

Среќна ли си ти далеку од мене мила или спомени гребат како груба свила

Твоите бакнежи на моите бели кошули. Цела ноќ ми будат спомени.

А мојот живот е вечно паѓање, сѐ да се собере – пораз ќе остане…

Боже, ангели од небо прати, таа нема да се врати

Прва љубов како сенка тивко тивко доаѓа  и на прсти како крадец под мој пенџер проаѓа.

Дајте музика, дајте музика, овде не сме на час, може да вреви кој колку сака колку го држи глас.

Кога заоѓа сонцето денот, што го позлатува.

Да биде копнеж, да бидат ѕвезди, да биде пролет личен цветен мај

Градот убав пак ќе никне, среде песни в дружен фат