За тој поглед мил се на светот би дал

Јас те молам не праќај ми ни погледи

Јано мори, Јано леле, севдалино, моја росна детелино

Не плачи мило либе, не жалај, јас пак ќе се вратам.

Jас не сум ти, ти не си јас, тоа не е никој од нас

Бела трага, бела прашина, бела зима, бела белина. Бел ат пред порта помина, и на него, либе замина.

Mојот дом е таму каде што ќе посакам

Коњи брзајте, ветрој, дувате, нека исчезне мојот траг…

Но кои сме, од кај сме, штом мине веков в час, интригите останаа, а од нас- ниту глас.

Еј ридови, сини мориња, сам ќе морам да ве пробијам

Дојдов полна болки, в срце гори чуден плам, од возбуда растреперив ко струна…

Експлозија во мојте гради…

За мене се јужни ветрови, хоризонти плажи песочни…

на таа слатка вечера, на тоа вино црвено, а бре, лудо, бре