Боже, ангели од небо прати, таа нема да се врати

Прва љубов како сенка тивко тивко доаѓа  и на прсти како крадец под мој пенџер проаѓа.

Дајте музика, дајте музика, овде не сме на час, може да вреви кој колку сака колку го држи глас.

Кога заоѓа сонцето денот, што го позлатува.

Да биде копнеж, да бидат ѕвезди, да биде пролет личен цветен мај

Градот убав пак ќе никне, среде песни в дружен фат

А во бендот гајда свири, дедо Миле – поп во пензија

Земјата ја движат чудни закони, опасно ме врти Наташа од трето три

Како ли јас да пораснам, со до небо, се до ѕвезди високо?

Се скаравме вчера со Бојан, нека си мисли ќе патам, книгите што ми ги должам, поштенски ќе му ги вратам

Таа се смее како зорите небудни

Ова земја жолто поле, златно поле, Македонија