Jас не сум ти, ти не си јас, тоа не е никој од нас

Бела трага, бела прашина, бела зима, бела белина. Бел ат пред порта помина, и на него, либе замина.

Mојот дом е таму каде што ќе посакам

Коњи брзајте, ветрој, дувате, нека исчезне мојот траг…

Но кои сме, од кај сме, штом мине веков в час, интригите останаа, а од нас- ниту глас.

Еј ридови, сини мориња, сам ќе морам да ве пробијам

Дојдов полна болки, в срце гори чуден плам, од возбуда растреперив ко струна…

Експлозија во мојте гради…

За мене се јужни ветрови, хоризонти плажи песочни…

на таа слатка вечера, на тоа вино црвено, а бре, лудо, бре

Еден бакнеж – песни рој. Еден поглед – безброј сни.

ринги ринги рингишил, ти си братко многу мил

Душаваа само знае колку љубов јас за тебе чувам

Бегал Зајко низ трње, опашот го скинал, опашот го нашол – ловецот што минал.