Кога се допираат овој свет и вечноста…

Изгубен во овој живот, ко во темна сива магла …

Вечерва дај ми од небо огнови, биди им сенка на мојте богови

и гледај зраци сончеви плодат, свети води, а над води сводови

Се плашам од наши емигранти – Не сме храбри, и веќе не сме млади

лево срце, десно ум, над тоа никој – никој – под сето ти и јас

Јас – сонце и месечина и точка и цела вселена…

Модри очи тоа си ти – девојка од бронза

Пепел во нашите градини

Чукни во дрво вистина е, надвор е пролет, живи сме!

Ископај бунар, дубоко у мени…

Играј оро крши снага, ој, ти моме, мило драго

Сакам BMW Alpina, но немам ни за Drina

На само чекор одовде чека божица да ме одведе.