На старо вино оваа есен мириса, се е по старо ти си уште далечна

Како суво лисје згази ме под себе

Како Вардар ќе дотечам на раце ќе те однесам

Кажи ДА или кажи НЕ

Моја си замка паднав и спијам

Кога си сам и тажно е се – на неа ти сети се

Сонце гледам, сонце не ме грее, дупла вотка и ништо веќе важно не е.

Денот носи смев еве го на праг, земи го прегрни го ти пак

Сукњичка кратка и сите се ѕверат, а ништо подобар не сум ни јас

Нека не боли време за плачење

Твоeто срце лед што зрачи – ќе се стопи, ќе ме слуша

Еден бакнеж и магија се стори, мојто срце капија ти отвори

Само си ти месечина под ова небо што ме покрива

Сите приказни исти се, тажни ко оваа…