Поп

галеб тажен развил крилја в мојта душа а таа го слуша

Што сорта е не знам можда птичар ми е…

абе Џони зарем цел ден тука ќе се вариш?

Сиот свет го мачи мака љубовна

На старо вино оваа есен мириса, се е по старо ти си уште далечна

Како суво лисје згази ме под себе

Како Вардар ќе дотечам на раце ќе те однесам

Кажи ДА или кажи НЕ

Моја си замка паднав и спијам

Кога си сам и тажно е се – на неа ти сети се

Сонце гледам, сонце не ме грее, дупла вотка и ништо веќе важно не е.

Денот носи смев еве го на праг, земи го прегрни го ти пак

Сукњичка кратка и сите се ѕверат, а ништо подобар не сум ни јас

Нека не боли време за плачење