Темно е, тајно моја, а во душа светат фенери

Доаѓа зимска ноќ, паѓаат први снегови, ајде пробај ме на минус 23

Кажи кој си ти, дали се 1003 срца во харем, и зарем сум една од нив?

Признавам не можам без тебе!

Отвори се зоро, оро затечи, ќе ти дојдат на оро сватови.

ќе стопам се, ќе снема се, што го прави глупав овој свет

Само песна ми затвара рана, дај, нек’ се напие цела кафана.

Имам лепеза на генијални идеи кои полека гаснат, ми ги згасна власта и бирото на простата маса

Зиме лете Скопје дреме ко бајче – ладно “Скопско” или турско чајче.

болна душа слушам за сонце да не зајде

галеб тажен развил крилја в мојта душа а таа го слуша

Што сорта е не знам можда птичар ми е…

абе Џони зарем цел ден тука ќе се вариш?

Сиот свет го мачи мака љубовна