Бела трага, бела прашина, бела зима, бела белина. Бел ат пред порта помина, и на него, либе замина.

Mојот дом е таму каде што ќе посакам

Коњи брзајте, ветрој, дувате, нека исчезне мојот траг…

Дојдов полна болки, в срце гори чуден плам, од возбуда растреперив ко струна…

За мене се јужни ветрови, хоризонти плажи песочни…

Еден бакнеж – песни рој. Еден поглед – безброј сни.

За мене, само тага остана, како твоја сенка до мене да вечера

И после сѐ да сме сами под ѕвездите!

Тука ил Америка, песна една утеха, свири иста музика, срцево ми запира

Стојам сам на асфалт жежок, нема веќе диви јагоди…

Темно е, тајно моја, а во душа светат фенери

Доаѓа зимска ноќ, паѓаат први снегови, ајде пробај ме на минус 23

Кажи кој си ти, дали се 1003 срца во харем, и зарем сум една од нив?

Признавам не можам без тебе!