Еј ридови, сини мориња, сам ќе морам да ве пробијам

на таа слатка вечера, на тоа вино црвено, а бре, лудо, бре

Душаваа само знае колку љубов јас за тебе чувам

Твојата мајка мори мене не ме пушта, кај тебе да дојдам душо, срце мое Јованко

И ние сме деца на мајката земја, на мајката земја, на Македонија.

На чешмата, по две-три моми, полнеа вода студена

Милице, Милице, во чичовото градинче

јас сакам мирно езеро, душата да си одморам.

Загубила Јовка кован ѓердан…

Ако умрам ил загинам ќе останат спомени

Ај засвирете ми чалгии тешка песна како животот

Кога падна на Пирина, ранет Јане Сандански

Ах, каде е мојто либе дали мисли пак на мене?

Билјана платно белеше, на oхридските извори.