Тука ил Америка, песна една утеха, свири иста музика, срцево ми запира

Стојам сам на асфалт жежок, нема веќе диви јагоди…

Темно е, тајно моја, а во душа светат фенери

Отсега јас сум само твој, од твојата тага ѕвонат ушиве мои, 

Ако можеш врати ми ја боже, или мене прaти ме во тоа време!

Доаѓа зимска ноќ, паѓаат први снегови, ајде пробај ме на минус 23

Без љубов знам ќе те проголта, овој град без гордост и без срам

Кажи кој си ти, дали се 1003 срца во харем, и зарем сум една од нив?

Ќе биде тежок престап тајната нежност, во љубовта со данок на додадена вредност.

Признавам не можам без тебе!

ќе стопам се, ќе снема се, што го прави глупав овој свет

Само песна ми затвара рана, дај, нек’ се напие цела кафана.

Загубила Јовка кован ѓердан…

Ех, да умре зборот збогум…