Но кои сме, од кај сме, штом мине веков в час, интригите останаа, а од нас- ниту глас.

Дојдов полна болки, в срце гори чуден плам, од возбуда растреперив ко струна…

јас сакам мирно езеро, душата да си одморам.

Признавам не можам без тебе!

Загубила Јовка кован ѓердан…

Секој од нас има своја ѕвезда што го прати дур е жив

Еден поглед, безброј прашања, еден допир, вода сред пустина

Нека не боли време за плачење

Дајте музика, дајте музика, овде не сме на час, може да вреви кој колку сака колку го држи глас.

Овој живот мој не е бајка белa, штом те имам пак те немам

Не сум поет песна да напишам, целиот свет да ти го донесам

Prespavati jutro, prespavati vek! Kako li je tek!

Putovanja, vozovi. Pozivi na ples. Obećanje istoka. Film: Orijent ekspres.

Зајди, зајди јасно сонце, зајди помрачи се, и ти јасна ле месечино, бегај удави се.

Блазе тебе ѕвездо моја, ти си имаш небо, блазе тебе зимо ладна, си го имаш снегот.

Еј ти, младо момче, ти што имаш тажен поглед, чекаш сонце да ти врати радост

и се што носам во себе, се вика скаменета лава… овој чешел блуз

Вечерно небо и полна месечина, јас фантазирам

Но твојот живот мене не ме засега, твојата коса не ја галам јас

Скопје прави падни стани, има девет лути рани

Ќе слезам долу в’ ѓул бавчи, по тој ми алов катмер каранфил

Алелуја, алелуја, нова вера, нова библија!

Јане, Јане ле бело грло, Јане, Јане ле кротко јагне.