Дојдов полна болки, в срце гори чуден плам, од возбуда растреперив ко струна…

Шек, шек, не е срам, некој мудрец признал сам..

Еден глушец, глушец ушец, запнал денес ѕид да руши.

Ѕвезда си во некој облак како плам

Кога заоѓа сонцето денот, што го позлатува.