Jас не сум ти, ти не си јас, тоа не е никој од нас

Но кои сме, од кај сме, штом мине веков в час, интригите останаа, а од нас- ниту глас.

војна е девојка која нема милост, ниту за еден свој љубовник

мојот живот овде, ѕвезда пред колапс, фрла последен зрак светлина..

Ова е време на заблуди, само заблуда може и да се причини

Без љубов знам ќе те проголта, овој град без гордост и без срам

Мојот дом е така близу, смири ме до полна штама

Понекогаш љубовта е совршено циничен убиец, толку потребен лажен одговор

Секој обид да ме љубиш ќе ти се врати како казна, како горка измама

сите сите женачки – паф – пиф – паф – пуф – паф

и гледај зраци сончеви плодат, свети води, а над води сводови

лево срце, десно ум, над тоа никој – никој – под сето ти и јас

Јас – сонце и месечина и точка и цела вселена…

На само чекор одовде чека божица да ме одведе.